ساختار پوسته در جنوب و جنوب شرق ایران براساس توابع انتقال گیرنده و پاشندگی سرعت گروه امواج ریلی

در این مطالعه ساختار پوسته در جنوب و جنوب-شرق ایران با استفاده از برگردان همزمان توابع انتقال گیرنده و پاشندگی سرعت گروه امواج ریلی بررسی شد. با پردازش دادۀ دورلرز ثبت‌شده در مدت 2 سال در تعدادی از ایستگاه‌های باند پهن شبکۀ لرزه‌نگاری ملی ایران (INSN) و شبکۀ لرزه‌نگاری کشوری (ISC) با بزرگای بیشتر از 5/5، توابع انتقال گیرنده با استفاده از روش واهمامیخت تکراری در حوزۀ زمان تعیین شد. منحنی‌های پاشندگی سرعت گروه از تصاویر توموگرافی مطالعۀ مد اصلی امواج ریلی منطقه‌ای در ایران در دورۀ تناوب 10 تا 100 ثانیه گرفته شده است. با توجه به وابستگی توابع گیرنده و پاشندگی امواج سطحی به پارامترهای متفاوت و وجود خطا در الگوی ساختاری حاصل از برگردان مستقل هر کدام از این داده‌ها، تلاش گردید با برگردان همزمان این داده‌ها خطای مدل سرعتی حاصل به حداقل برسد. نتایج نشان می‌دهدکه ضخامت پوسته برای جنوب شرق زاگرس در ایستگاه‌های خلیج فارس (BNDS)، گِنو(GENO) و نیان (NIAN) به ترتیب برابر با 2±54 ، 2±54 و2± 48 کیلومتر است. در این ناحیه همگرایی پوستۀ ضخیم قاره‌ای عربی با ایران مرکزی، دلیل زیادبودن ضخامت پوسته است. در منطقۀ فرورانش مکران (ایستگاه چابهار) الگوی ساختاری حاصل شده برای تنها ایستگاه این منطقه (CHBR) نشان دهندۀ ضخامتی در حدود 28 کیلومتر برای پوسته است که با فرورانش با شیب بسیار کم پوستۀ اقیانوسی صفحۀ عربی به زیر قسمت جنوبی پوستۀ مکران مطابقت دارد. برای ناحیۀ شرق ایران عمق موهو در دو ایستگاه زاهدان (ZHSF و SZD1) برابر 40 کیلومتر است. با استفاده از مدل‌سازی مستقیم مقدار خطا در تعیین عمق 2± برآورد گردید.